UX-KALENDER – 07 DECEMBER- EEN UX-kerstverhaal

(bron)
 

Er was eens,

in Engeland in het begin van de jaren 2000, de grootste aanbesteding voor de wereldwijde revisie van de diensten van het bedrijf British Railways, dat de spoorwegen in het hele Verenigd Koninkrijk beheert.
Deze aanbesteding brengt de grootste communicatiebureaus van het land samen, die met elkaar concurreren op het gebied van marketingvondsten, tips, concepten... samenleving, spoorwegen voor altijd.
giphy-5
Alle grote Londense agentschappen kwamen naar het hoofdkantoor van British Railways om de resultaten van hun werk te presenteren: promotievideo's, grafische modellen die het resultaat waren van de reflectie van de hoogste leidinggevenden van het bureau. Tijdens deze demonstraties van talenten horen we min of meer excentrieke concepten: een creatieveling zal zelfs spreken van een “Goople” eenvoud…
Kortom, de spoorwegmaatschappij heeft haar keuze bijna gemaakt maar ze heeft nog steeds een bureau om te zien, maar het is alleen voor de vorm, want ze ontkende niet eens dat ze daarheen ging en stuurde ze gewoon een nogal korte uitnodiging met het verzoek om naar een deel van Londen te gaan dat niet erg beroemd is om de luxe van zijn kantoren.
giphy-6
D-day komt eraan, en inderdaad, het district is niet op het niveau van het belang van de bijeenkomst: onhygiënische gebouwen en inwoners van het district een beetje te zweverig om dit vreemde konvooi van pakken en kleermakers te onderzoeken.
Alle leidinggevenden van de British Railways zijn geïrriteerd maar gaan toch het gebouw binnen dat nog meer vervallen is dan de buitenkant laat voorspellen. Doffe en onderbroken lichten, ongemakkelijke en vervallen meubels en stoelen. De gasrekening had al lang niet betaald mogen worden, wat de ijzige wind die door de hal waait zou verklaren.
En op de achtergrond, achter glas, leest een man zijn krant.
 Dit is de receptioniste.
giphy-7

– Hallo meneer, wij zijn de leiders van de….
– Heb je een kaartje genomen? Neen ?!
Je moet het bij de ingang ophalen! beveelt de man achter het glas.
– Maar wij zijn de re….
- Het maakt niet uit wie je bent! Eerst het Ticket, dan praten we!


 giphy-9
Het volstaat te zeggen dat we nog nooit zo tegen ze hadden gesproken!
Onze leidinggevenden zijn een haarlengte verwijderd van terugkrabbelen, maar het is een staatsaanbesteding en de regel is dat alle geselecteerde kandidaten worden gezien!
Maar evengoed om te zeggen dat het niet zal aanslepen en dat ze tot het einde der tijden op de hele Europese markt zullen worden gegrild!!!

- We hebben ons kaartje SIR!

- HALLO ! We kunnen nog steeds beleefd zijn! Dus ze willen het dingbureau op de 6e verdieping zien. Ik bel ze om te vragen of ze je willen ontvangen.

Een van de leiders verlaat de groep, het wordt hem te veel. De anderen beginnen de torens te beklimmen: #$*! Zee… Incapa…
– Dames en heren, ik doe mijn werk alleen als u doorgaat met dit vocabulaire dat ik beveiliging noem…………………………. : Hallo ja er zijn 5 heren en 3 dames, ik stuur ze naar je... ze zijn niet erg aardig, vooral de besnorde.... kort oke.  Neem de 2e lift aan de rechterkant. VOLGEND !

De groep is niets meer dan een leger dat klaar staat om de creatieve mensen te verslaan die hen door deze beproeving hebben geholpen.
giphy-2
De lift is eigenlijk meer een goederenlift dan een Lift en om een ​​enkele reis te maken hebben de 8 "overlevenden" een beetje ingepakt. De klim begint met een verontrustend geluid maar de verdiepingen volgen elkaar op.
Maar tussen de 4e en 5e verdieping bevriest de lift met een luid storend geluid!
Veel beledigingen van die tijd barstten los, evenals het begin van een zenuwinzinking vermengd met een paar tranen.
30 seconden, 2 minuten, 5 minuten, er gebeurt niets, de noodoproep resulteert in een onhoorbare stem die zich niet eens verwaardigt te antwoorden. De kreten van de schipbreukelingen weergalmen in de leegte.
10 minuten, 15 minuten en op de 16e minuut klinkt er een stem die zegt "het begint opnieuw".
En inderdaad begint het opnieuw tot de 6e verdieping waar het boze peloton eindelijk wordt bevrijd en klaar om te vechten.
Niemand om ze te verwelkomen, laat staan ​​dat iemand zich verontschuldigt, er is niets, niets anders dan een gang met een bord met een pijl met de tekst “VERGADERRUIMTE”
Het is te laat om op te geven, ze moeten het weten.
De vergaderruimte is er voor hun ogen.
Ze komen binnen en zien 3 mensen.
giphy-3giphy-3giphy-3

Hallo dames, hallo heren, we weten dat je zojuist een heel moeilijke tijd hebt gehad en dat je erg boos bent, en we zullen naar je luisteren en deze woede begrijpen. Want deze woede is de basis van onze reactie op uw aanbesteding.

.

giphy-8

We hebben geen aannames, modellen, slogans of vooraf gedefinieerde strategie, maar nu hebben we het uitgangspunt: uw emoties, uw ervaring, uw ervaring die precies hetzelfde zijn als die van de Engelsen die vandaag uw diensten gebruiken….

 

Het einde.


Romain Landsberg
Met dank aan Alexandre Rivoallon voor het delen van mij lang geleden. dit verhaal dat ik een beetje heb getransformeerd.